In 1974 werd Eltjo Gastman de eerste voorzitter van de gefuseerde vereniging. Het begon allemaal wat stroef want de bestuursleden van de 2 oude verenigingen wilden allemaal in het nieuwe bestuur. Het leidde uiteindelijk tot een negental bestuursleden.
In 1976 kwam er een nieuw bestuur en werd het bestuur verkleind van 9 naar 6 bestuursleden. Vanaf dat moment bestond het bestuur uit Piet Wassink (voorzitter), Ineke Schaaps-Masee (secretaris), Aart van der Linde (penningmeester), Jan Schumer (wedstrijdzaken) en Sum Dorgelo (Jeugdzaken).
Eén van de belangrijke aandachtspunten van het bestuur was de daadwerkelijke realisatie van meer baanrechten maar dat was nog niet zo eenvoudig. De speelrechten van particulieren konden namelijk niet zomaar gewijzigd worden. Op 6 april 1976 is een uitgebreid krantenartikel in het Noordhollandsch Dagblad teruggevonden met als titel “T.C. Alkmaar barst uit zijn voegen” en “Noodkreet uit Alkmaarse Hout”. In het artikel staat o.a. het volgende: “Het ledenbestand staat op knappen en steeds meer tennis enthousiastelingen moeten teleurgesteld worden”.
Er waren weliswaar wel extra banen aan de tennisclub toegekend maar de groei van het aantal leden was vele malen groter. De banenindeling werd steeds meer een chaos, de wedstrijdcompetitie kwam in het gedrang en er stonden nog steeds vele mensen op de wachtlijst. De club had op dat moment zo’n 700 leden. Het werd steeds duidelijker dat het tennispark De Hout te klein werd. Er zou dus moeten worden gezocht naar een nieuwe locatie. Dat was voor vele mensen een brug te ver want tennispark De Hout was immers een knus park.
Dat T.C. Alkmaar gefrustreerd was, bleek wel door de uitspraak van toenmalig wedstrijdleider Andre Schaaps “het is om hopeloos van te worden, om elke keer nieuwe leden te moeten afwijzen. Vooral voor de jeugd vind ik het verschrikkelijk’.
Het bestuur ging in samenwerking met de gemeente Alkmaar op zoek naar een nieuwe locatie. Naast het idee voor een nieuw complex was er ook een idee uitgewerkt voor een groot clubhuis bij tennispark De Hout. Uiteindelijk werd dat laatste plan afgewezen omdat in die situatie nog steeds niet alle banen voor de tennisclub beschikbaar zouden zijn. De gemeente had inmiddels aangegeven dat er grond beschikbaar zou komen in de buurt van de ijsbaan De Meent. Helaas werkte de ambtelijke molen niet snel. Dat bleek wel uit een krantenartikel van 25 april 1977 waarin wederom de nood wordt uitgesproken “Tennissers hebben hoogste veldennood”.
In 1977 begon het balletje te rollen. De gemeentelijke afdeling Sport en Recreatie, aangevoerd door wethouder Jan Helder, had in de nota “Recreatie in Alkmaar, stand van zaken april 1977” zwart op wit vastgelegd dat er nieuwe sportieve en recreatieve accommodaties binnen de gemeentegrenzen moesten komen. Eindelijk kon er vaart worden gezet met de realisatie van de nieuwe accommodatie.
Het was een hele klus om het financieel rond te krijgen maar voorzitter Piet Wassink en penningmeester Aart van der Linde leidden dat allemaal in goede banen. Na veel gezwoeg van het bestuur werden de plannen van het bestuur van T.C. Alkmaar in 1978 goedgekeurd door de gemeente en de ledenvergadering. De overstap van Tennispark De Hout naar een nieuw tennispark was een feit. Er werden wel wat traantjes gelaten want niet iedereen zou meegaan naar de nieuwe accommodatie. Zo hadden de heer en mevrouw Burger, verantwoordelijk voor de banen en de kantine, besloten om niet mee te verhuizen in verband met hun hogere leeftijd. Er zou dus gezocht moeten worden naar een nieuwe uitbater van de kantine die ook nog eens dagelijks open zou moeten; de kantine op het tennispark De Hout was dat namelijk niet.
Na enkele tropenjaren leidden de inspanningen om het tennispark achter ijsbaan De Meent tot succes. Ons tennislid en architect Jan Zijlstra ontwierp het park, het clubhuis, het prachtige terras en als kers op de taart ook nog het logo van de tennisclub. Vele zaken moesten besproken worden waaronder de prijs, de financiering, het ontwerp e.d. maar ook wie van wat eigenaar zou worden. Zo zouden de banen gehuurd worden van de gemeente maar ook de bovenbouw van het clubhuis. Uiteindelijk konden de leden zich in 1978 vinden in de plannen van het bestuur en was de formele verhuizing een feit.
Na zes jaar trainer te zijn geweest, had Tom de Goede aangegeven dat hij een nieuwe uitdaging zocht. Het bestuur koos na een degelijk selectieproces voor Koos Neijens. Koos was onder de vleugels van Tom de Goede begonnen als jeugdtrainer bij T.C. Alkmaar. Zijn benoeming kwam mede tot stand omdat het jeugdbestuur als één man/vrouw achter de aanstelling van hem stond. Zo werd in 1978 het trainersstokje door Tom overgedragen aan Koos Neijens. De ambitie van Koos werkte aanstekelijk voor selectiespelers. De weg naar jarenlang toptennis bij TC Alkmaar was daarmee ingeslagen en met een nieuwe accommodatie zouden meer toeschouwers kunnen komen kijken naar prestatief tennis.
Terug naar overzichtpagina historie | Door naar 1979 Opening tennispark de Bosmolen
